به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، با مرور میزان آرای ۳۰ نفر نخست تهران تا زمان حاضر به نظر می‌رسد چهره‌هایی که در لیست صبح ایران قرار داشتند بیش از بقیه در کسب رای توفیق پیدا کرده‌اند، البته لازم به یادآوری است که این اسامی به صورت اختصاصی مختص این لیست نبوده و از اساس مشترکات هر ۴ لیست- لیست متحد شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و جبهه پایداری، لیست امنا، لیست جبهه متحد و لیست صبح ایران- قابل توجه است. در این بین لیست شورای وحدت با سرلیستی منوچهر متکی جز سرلیست خود که در لیست صبح ایران نیز بوده هیچ توفیقی در کسب رای نداشته است.
فهرست «صبح ایران» که منتسب به علی‌اکبر رائفی‌پور و ائتلاف او با سعید محمد ارایه شده بود، با ۲۰ کاندیدا، بیشترین سهم را در بین ۳۰ نفر نخست به خود اختصاص داده است. منوچهر متکی، تنها کاندیدای موجود بین ۳۰ نفر نخست است که از بین ۴ فهرست فوق، فقط در لیست صبح ایران حضور داشته است و البته همان‌طور که تاکید شد سرلیست شورای وحدت نیز بود. البته متکی به خاطر سابقه کارهای اجرایی به خصوص وزارت امور خارجه در دولت محمود احمدی‌نژاد پتانسیل‌های فردی رای‌آوری در بدنه رای اصولگرایی را نیز داشته است. فهرست امنا هم که با چهره‌هایی، چون رسایی و کوچک‌زاده شکل گرفت، هر چند کاندیدای اختصاصی در بین ۳۰ نفر اول ندارد ولی با ۱۷ کاندیدای مشترک، بعد از صبح ایران، جایگاه دوم کسب رای را دارد.
مساله دوم بالاترین رای در تهران یعنی سید محمود نبویان است. رای بالای نبویان از دو بعد قابل توجه است؛ نخست توجه بدنه رای‌دهندگان در تهران به شمایل جبهه پایداری با همه رویکردهای خاص این جریان که در رای بالا به نبویان تبلور یافته و دوم حضور او در همه فهرست‌های چهارگانه است که طبیعتا صدرنشینی او در میزان آرا در تهران را برایش به ارمغان آورده است. احتمال اول چندان قابل ارزیابی نیست به خصوص که میزان رای آقاتهرانی نشان از استقبال رای‌دهندگان از جریان پایداری در تهران ندارد. آقاتهرانی در انتخابات گذشته، ۸۶۸ هزار رای به دست آورده بود در حالی که بر اساس آخرین آمار اعلامی روز گذشته که کمتر از نیمی از صندوق‌ها شمرده بود، تنها موفق به کسب ۸۰ هزار رای شده است و اگر نسبت دو برابری این عدد را هم بعد از اتمام شمارش آرا در نظر بگیریم وزن رای به لیدر جبهه پایداری در تهران مشخص می‌شود. بنابراین رای محمود نبویان به عنوان پیشتاز انتخابات در تهران در قالب حضور در ۴ لیست قابل تعبیر و تحلیل است.
گفتنی دیگر انتخابات تهران علاوه بر اینکه هیچ لیستی به صورت کامل رای نیاورده، جایگاه محمدباقر قالیباف است. قالیباف بر اساس آخرین آمار اعلامی شمارش آرا در جایگاه چهارم قرار دارد. علاوه بر این در انتخابات دور قبل در تهران قالیباف بر اساس آمار اعلام شده بالغ بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار رای در صدر لیست منتخبین تهران قرار داشت و آخرین نفر این لیست عزت‌الله اکبری‌تالارپشتی با حدود ۶۰۰ هزار رای بود. به نظر می‌رسد بعد از یک دوره حضور قالیباف در مجلس به عنوان نماینده تهران و در کسوت رییس مجلس، میزان رای کسب شده توسط وی که تا ساعات پایانی روز شنبه به ۱۰۰ هزار رای نیز نرسیده از آخرین نفر لیست اصولگرایان در دوره یازدهم نیز کمتر شده است. در کنار این موضوع از یاد نبریم که امیرحسین ثابتی مجری برنامه جهان‌آرا که از نیروهای فکری سعید جلیلی نیز محسوب می‌شود و از اساس در لیست اصولگرایان هیچ جایی نداشت در رتبه سوم و بالاتر از قالیباف در تهران کسب رای کرده است. محمدباقر قالیباف و زهرا سادات لاجوردی، تنها کاندیداهایی هستند که نام‌شان فقط در لیست شانا بوده و به جمع ۳۰ نفر رسیده‌اند. در مجموع، فهرست شانا که حول محور قالیباف تشکیل شده بود، با ۲ کاندیدای اختصاصی و ۱۰ کاندیدای مشترک، کمترین میزان موفقیت را در بین فهرست‌های چهارگانه به دست آورده است. علاوه بر این به نظر می‌رسد چهره‌های نزدیک به او که سهم قالیباف در لیست متحد اصولگرایان محسوب می‌شدند هیچ یک نتوانسته‌اند در بین ۳۰ نفر نخست قرار بگیرند.
نکته مهم دیگر درباره تهران سلیقه رای‌دهندگان تهرانی از بدنه رای اصولگرایی است. نخست باید به این نکته توجه داشت که فهرست شورای وحدت نیروهای انقلاب اسلامی که از سوی تشکل‌های باسابقه اصولگرا مانند حزب موتلفه اسلامی حمایت می‌شد و در عمل نماد اصولگرایی سنتی است، نتوانست در میان این ۴ فهرست جایگاهی داشته باشد و سرلیست آن یعنی منوچهر متکی به مدد وزن سیاسی شخصی و حضور در لیست صبح ایران، وارد ۳۰ نفر برگزیده اولیه تهران شده است. بنابراین عبور از اصولگرایی سنتی برخلاف آنچه تا سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ هنوز برقرار بود، رقم خورده و نهایی شده است. نکته دوم اینکه رای‌دهندگان از بدنه رای اصولگرایی در تهران برخلاف دور قبل دیگر لیستی رای نداده‌اند. موضوعی که در جای خود نیازمند بررسی‌های جدی است و با اعلام نتایج نهایی آرا در تهران می‌توان درباره آن تحلیل‌های مشخص و تازه‌ای داشت. تحلیل‌هایی که خبر از دوران تازه در بدنه رای اصولگرایی و تغییر دیدگاه جدی آن‌ها نسبت به گفتمان و رفتارهای اصولگرایی دارد. تغییر دیدگاه‌هایی که قطعا با تغییر مطالبات نیز همراه خواهد بود.
نظر شما